ที่ผ่านมา น้ำตาลถูกมองว่าเป็นเพียงสารอาหารชนิดหนึ่ง ซึ่งข้อสงสัยที่มีผลต่อสุขภาพของสารอาชนิดนี้มักจะอยู่ที่ว่า น้ำตาลเป็นสาเหตุของการเกิดโรคเบาหวาน หรือโรคหัวใจหรือไม่? โดยไม่ค่อยได้ตั้งคำถามว่าน้ำตาลมีผลต่อสมองหรือร่างกายที่ทำให้เราต้องการน้ำตาลไม่หยุดหย่อนเหมือนยาเสพติดบ้างหรือป่าว?
แต่ก็มีนักประวัติศาสตร์บางคนที่ให้ความสนใจในเรื่องประเด็นน้ำตาลนี้ และเมื่อนำน้ำตาลมาเปรียบเทียบกับยาเสพติดมาแล้ว เหมือนกัน เช่น Sidney Mintz เจ้าของหนังสือ Sweetness and Power ที่เผยแพร่เมื่อปี 1985 ที่ชี้ว่า น้ำตาลมีผลต่อร่างกายแบบเดียวกับสารเสพติดชนิดอื่นๆ เพียงแต่มันไม่อาจสังเกตเห็นได้ง่ายๆ หรือมีผลนานเหมือนกับแอลกอฮอล์ หรือคาเฟอีน
Sidney Mintz พยายามชี้ว่า.ให้เหตุผลว่า ที่น้ำตาลรอดพ้นจากการตั้งข้อรังเกียจจากสังคมก็เพราะมันส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของคนตั้งแต่ยังเป็นทารกที่เพิ่งได้รับรสหวานเป็นครั้งแรก ทว่าเมื่อเคยได้ลองกินนมหวานแล้วก็จะไม่ยอมแตะนมจืดอีก เพียงแต่มันไม่ได้แสดงออกอย่างเห็นได้ชัดในลักษณะเดียวกับยาเสพติดชนิดอื่นๆ เช่นหน้าแดง เวียนหัว หรือทำให้อารมณ์ดีจนผิดสังเกต
แต่ก็มีงานชิ้นหนึ่งที่ชี้ว่า น้ำตาลสามารถเหนี่ยวนำให้เกิดปฏิกริยาในสมองส่วน Reward center (ให้รางวัล)เช่นเดียวกับโคเคน หรือเฮโรอีน และแอลกอฮอล์ ซึ่งปกติสมองส่วนนี้จะหลั่งสารแห่งความสุขเมื่อได้กินอาหารและได้มีเซ็กซ์ อันเป็นกลไกสำคัญเพื่อความอยู่รอดของมนุษย์ทำให้เรากินและมีเซ็กซ์ได้ไม่เบื่อ
คราวนี้พอเราได้รับสารเสพติดที่มีความเข้มข้นสูงซึ่งทำให้เราสุขสมได้เต็มเหนี่ยวยิ่งกว่าการกินหรือมีเซ็กซ์ มันกลับส่งผลข้างเคียงทำให้ร่างกายผลิตสารแห่งความสุขตามธรรมชาติลดลง ทำให้เราต้องหันมาพึ่งสารเสพติดมากขึ้นไปด้วย
มีทฤษฎีหนึ่งว่าด้วยน้ำตาลใช่สารเสพติดหรือไม่ ซึ่งตอนนี้คนที่เห็นอันตรายของน้ำตาลก็เริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ แต่การควบคุมจากทางการยังไม่เกิดขึ้น ซึ่งปัญหาหนึ่งก็คือ เราไม่รู้ว่า การบริโภคมากแค่ไหนจึงจะเป็นอันตราย เพราะผู้เชี่ยวชาญมักจะบอกว่ามันเป็นเรื่องที่ขึ้นอยู่กับร่างกายของแต่ละคน
ซึ่งกว่าที่เราจะรู้ว่า น้ำตาลที่เราบริโภคกันมามากน้อยเพียงใดที่จะเป็นอันตรายต่อเรา แล้วก็ต่อเมื่อโรคร้ายอย่างเบาหวาน หรือปัญหาน้ำหนักเกินมาเยือน ซึ่งหลายคนก็แสดงความเป็นห่วงและหวังว่าผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง น่าจะให้ความสำคัญกับการควบคุมการบริโภคน้ำตาลมากกว่านี้ หลังจากที่น้ำตาลถูกมองว่าไม่มีพิษมีภัยมานาน และเมื่อเริ่มถูกจับจ้อง ผู้ผลิตก็พยายามเบี่ยงเบนหรือหลีกเลี่ยงการสำแดงระดับน้ำตาลในผลิตภัณฑ์ของตัวเองด้วยการใช้ชื่อแปลกๆ ที่ผู้บริโภคทั่วไปไม่คุ้นเคยแทน
“ที่จริงน้ำตาลเป็นสารเสพติดที่อันตรายกว่าโคเคน เพียงแค่มันถูกทำให้ไม่ผิดกฎหมาย”
ที่มา https://www.theguardian.com/society/2017/jan/05/is-sugar-worlds-most-popular-drug
แปลไทย FanPage Facebook – The MATTER